10 juli 2025
Samen leren, samen groeien: terugblik op de leerkringenreeks 2024-2025
Dit schooljaar startten meer dan 1.100 scholen met de inzet van een brugfunctionaris. Een nieuwe rol, met een grote maatschappelijke waarde. Om brugfunctionarissen te ondersteunen, organiseerden we regionale leerkringen. Dat deden we samen met de Hanzehogeschool Groningen en de Gemeente Groningen, in opdracht van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
In deze sessies wisselden brugfunctionarissen uit het hele land kennis, ervaringen en inspiratie met elkaar uit. Elke leerkring had een ander thema, met als rode draad: hoe maak je als brugfunctionaris het verschil?
Van positie tot praktijk
De leerkringreeks bestond dit schooljaar uit vier bijeenkomsten, elk met een ander thema. In de eerste leerkring stond de positie van de brugfunctionaris centraal. Tijdens de tweede leerkring onderzochten we samen hoe je als brugfunctionaris het beste van start kunt gaan. De vierde leerkring ging in op het werken met fondsen, regelingen en voorzieningen. De derde leerkring, met als thema het signaleren van armoede, maakte dit jaar de meeste indruk.
Leerkring 3: Armoede kent vele gezichten
De bijeenkomst startte met een sessie over de vele vormen waarin armoede zich kan uiten. Armoede is namelijk veel meer dan alleen een tekort aan geld. Het gaat ook over een tekort aan kansen en mogelijkheden om je optimaal te kunnen ontwikkelen en mee te doen in de maatschappij. Het zien van potentieel in kinderen én hun ouders, en hen helpen dat potentieel te benutten, is daarbij essentieel. Als je aan mensen die in armoede leven of hebben geleefd vraagt wat het zwaarst weegt, is het vaak niet het gebrek aan geld zelf, maar juist de uitsluiting, de stress en het sociaal isolement. Het niet mee kunnen doen of erbij horen, dat is wat voor veel mensen het moeilijkst is.
Ook werd duidelijk dat het signaleren van armoede vaak lastig is. Schaamte komt veel voor, waardoor mensen zich onzichtbaar maken en hulp soms buiten beeld blijft.
In deze sessie leerden deelnemers waar ze op kunnen letten om signalen van armoede beter te herkennen en gezinnen gericht te kunnen ondersteunen. Denk aan ingrijpende levensgebeurtenissen, zoals een scheiding, baanverlies of overlijden. As brugfunctionaris kun je ook letten op risicofactoren, zoals laaggeletterdheid, flexwerk of een klein netwerk en subtiele signalen in gedrag of verzorging. De centrale boodschap: armoede is niet altijd zichtbaar, en altijd complex. Juist daarom is de rol van de brugfunctionaris onmisbaar. Hij of zij bouwt een vertrouwensrelatie op met ouders, signaleert vroegtijdig en zorgt dat het kind weer mee kan doen.
Een verhaal dat binnenkomt
Een hoogtepunt van deze leerkring was het levensverhaal van Tamara Jones, ervaringsdeskundige professional en werkzaam bij het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en bij Expertisecentrum Sterk uit Armoede. Tamara deelde haar verhaal als krachtige ervaringsdeskundige, om anderen te inspireren en bewustzijn te vergroten over wat armoede betekent en vooral: hoe je als professional het verschil kunt maken.
Tamara vertelde op indrukwekkende wijze hoe haar gezinssituatie en jeugd haar als jongvolwassene kwetsbaar maakten voor keuzes die grote invloed hadden op haar verdere leven. Keuzes die uiteindelijk leidden tot financiële zorgen, een sociaal isolement en mentale worstelingen. Ondanks alles zette Tamara zich met hart en ziel in voor haar kinderen. Ze vertelde hoe ze samen met haar partner geregeld maaltijden oversloeg zodat haar kinderen konden eten, en hoe ze altijd probeerde te zorgen dat ze zich niet tekortgedaan voelden. Een aangrijpend moment was haar anekdote over het samen tv-kijken met haar kind naar het programma Steenrijk Straatarm. Tamara stelde de vraag of ze arm of rijk waren, waarop haar kind antwoordde: "Mama, wij zijn toch rijk?"
Diezelfde toewijding en kwetsbaarheid staken scherp af tegen hoe ze zich als ouder voelde binnen de schoolomgeving. Uit schaamte liet Tamara zich daar nooit zien, alleen haar partner was zichtbaar voor school. Dat er nooit naar haar werd gevraagd, bleef haar bij. Want juist een kleine vraag, een simpel gebaar, had op dat moment een wereld van verschil kunnen maken. Haar verhaal raakte, ontroerde en zette de deelnemers aan tot nadenken: waar ligt onze rol als brugfunctionaris?
Reflectie en inzichten
Na haar verhaal ontstond een open, kwetsbaar gesprek tussen de aanwezige brugfunctionarissen. De centrale vraag: waar hadden wij, in haar situatie, het verschil kunnen maken? Wat duidelijk werd: dat verschil zit vaak in iets kleins. Een lamp en een dekentje. Een knuffel. Een eenvoudige vraag als: "Hoe gaat het met jou?" of “Kan ik iets voor jou betekenen?” De impact van zulke kleine gebaren werd door meerdere deelnemers benadrukt:
“Inspirerend om het verhaal van Tamara te horen. Het komt echt binnen en geeft motivatie om iedereen te zien.”
“Haar verhaal was een eyeopener. Armoede is zoveel meer dan geen geld hebben.”
“Het gaat om voelen, zien en durven vragen. Vertrouw op je intuïtie.”
“Niet loslaten, ook al dreigt het te gaan schuren. Zonder schuren geen glans.”
Samen vooruit
De leerkringen van dit schooljaar laten zien hoe waardevol het is om samen te leren, te delen en te reflecteren. We danken alle brugfunctionarissen die deelnamen voor hun openheid, betrokkenheid en energie. Jullie maken het verschil!
In het komende schooljaren organiseren we nog twee leerkringreeksen. We kijken ernaar uit om de brugfunctionarissen weer te ontmoeten, nieuwe inzichten op te doen en samen te blijven bouwen aan maximale ontwikkelingskansen voor alle kinderen.
Meer informatie over ons ondersteuningsaanbod voor brugfunctionarissen lees je op onze website. Heb je als school vragen? Neem dan contact op met jouw schoolcontactpersoon.