15 maart 2024

'Hopelijk voelt de basisschool voor ouders als een tweede thuis'

Rebecca van Ommen is brugfunctionaris op OBS Kogerveld, een openbare basisschool in Zaandam die steun krijgt van het Jeugdeducatiefonds. Armoede is in haar werk een belangrijk thema. Als brugfunctionaris is Rebecca de figuurlijke brug tussen het gezin thuis en het kind op school.

Ze is er voor alle vragen en zorgen die niet direct te maken hebben met onderwijs. Zo kan ze ouders helpen als er een psycholoog, contact met het wijkteam of jeugdhulp nodig is. Maar een brugfunctionaris kijkt ook naar kansen: wat is er nodig zodat leerlingen hun talenten en ontwikkelkansen kunnen benutten? 

Rebecca: ‘In de praktijk draait het in eerste instantie vaak om goede communicatie. Er lopen op onze school 22 verschillende nationaliteiten rond. Voor sommige ouders is niet elke regel, elke feestdag of elke onderwijsactiviteit vanzelfsprekend. Er zijn ouders die geen smartphone hebben of weinig ervaring met digitale apparaten, hoe download je dan een formulier? En wat is bijvoorbeeld de bedoeling van een sinterklaassurprise? Door een vertrouwensband met de ouders op te bouwen, maak ik de weg vrij om er ook op andere fronten voor hen te kunnen zijn.’ 

Armoedeproblematiek herkennen 
De basisschool is een belangrijke vindplaats voor armoede. Rebecca heeft regelmatig contact met andere brugfunctionarissen uit de regio. Die zien ook: als kinderen niet goed kunnen meedoen op school, komt dat soms door de situatie thuis. ‘Niet alle ouders hebben de middelen of kennis om hun kind in alles te ondersteunen. Dat is voor brugfunctionarissen en leerkrachten goed zichtbaar, omdat we de kinderen elke dag zien. We kunnen dus heel gericht hulp bieden.’ 

Het belangrijkste is dat ouders zich op school welkom voelen. Rebecca staat ’s ochtends om kwart over acht op het schoolplein. ‘Iedereen gedag zeggen, even vragen hoe het gaat – door betrokkenheid te tonen, wil ik dat ouders voelen dat wij als school voor ze klaarstaan. Mijn grootste wens is dat ze de basisschool als een tweede thuis zien.’ 

Aanvragen bij het Jeugdeducatiefonds 
Merkt Rebecca dat geldgebrek de ontwikkeling van een kind in de weg staat? Dan kan de school een beroep doen op het Jeugdeducatiefonds voor financiële steun. Hiervoor komt een basisschool in aanmerking wanneer meer dan de helft van de leerlingen opgroeit in relatieve armoede. Ze heeft al van alles voor leerlingen aangevraagd: laptops, schooltassen, fietsen, bureaus voor thuis. ‘Je gunt de kinderen een kans om goed te functioneren. Met deze hulp kan dat, zowel individueel als op groepsniveau. Twee van onze klassen geven we rots- en watertrainingen, om de sociaal-emotionele ontwikkeling te stimuleren. Daarnaast krijgen alle leerlingen twee keer per jaar een boek cadeau. Zo’n extraatje doet veel met ze.’ 

Rebecca vindt het vooral fijn dat de steun laagdrempelig is. ‘We hoeven geen uitgebreide verantwoording in te dienen, geen loonstrookje van ouders. We zeggen gewoon: wij zien dat een kind dit of dat nodig heeft, en dan kunnen we aan de slag. We vragen als school natuurlijk niet zomaar iets aan. Dat vertrouwen maakt de samenwerking heel prettig.’ 

Gratis eten en drinken 
De Zaanse basisschool maakt ook gebruik van het Programma Schoolmaaltijden. Met dit landelijke programma biedt het Jeugdeducatiefonds samen met het Rode Kruis en het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap leerlingen eten en drinken aan. ‘Voorheen zaten veel leerlingen met honger in de klas,’ vertelt Rebecca. ‘Als je niet genoeg gegeten hebt, dat gevoel kennen we allemaal wel, dan kun je je niet goed concentreren. Het is fantastisch dat de kinderen zich daar nu geen zorgen over hoeven maken.’ 

Het budget van het programma besteden Rebecca en haar collega’s aan een voedzame, gezonde lunch: dagelijks een stukje fruit, en elke dinsdag en donderdag belegde broodjes, alles halal. ‘De kinderen vinden het heerlijk. En het heeft een duidelijk positief effect op hun functioneren en hun welzijn.’ Om stigmatisering te voorkomen, worden de maaltijden aan álle kinderen op school aangeboden, niet alleen aan de kinderen die het nodig hebben. 

Hoop voor de toekomst 
Alle ouders op OBS Kogerveld weten nu wie Rebecca is. Op het schoolplein lachen ze naar haar of maken een praatje. ‘In het begin was het: wie is dat, wat doet ze hier? Maar tegenwoordig ben ik een aanspreekpunt. Mondjesmaat worden de vragen persoonlijker. Ik hoop dat alle ouders zich hier veilig en vertrouwd voelen. Ze kunnen met elk probleem bij me binnenkomen, daar ben ik voor.’ 

Terug